ประโยคที่มักได้ยินบ่อยๆ เช่น “ทำยังไงก็ไม่ผอม” หรือ “ไม่สามารถเลิกทานแป้งและขนมได้” ประโยคเหล่านี้มักจะมาจากคนที่ติดหวานหรือพูดอีกนัยหนึ่งคือ ขาดน้ำตาลไม่ได้ น้ำตาลพบอยู่ในขนมหวาน อาหารจำพวกแป้ง เช่น ข้าว ขนมปัง แป้งสาลี พืชหัวต่างๆ(มัน เผือก) ผลไม้ คุกกี้ เค้ก ไอศกรีม โดนัท รวมถึงน้ำผลไม้กล่อง เป็นต้น
การทานอาหารเหล่านี้ ส่งผลให้ระดับน้ำตาลในกระแสเลือดเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เป็นเหตุให้ตับอ่อนหลั่งอินซูลินออกมามาก(ซึ่งอินซูลินเป็นฮอร์โมนความอ้วน) เพื่อรักษาระดับน้ำตาลในเลือด ถ้ารับประทานอาหารจำพวกนี้บ่อยๆ จะทำให้เซลล์ตอบสนองต่ออินซูลินลดลง เกิดภาวะดื้ออินซูลินตามมา และส่งผลให้ผอมยาก
นอกจากนั้นการรับประทานของหวาน จะทำให้เรารู้สึกมีความสุข ผ่อนคลาย ที่เป็นเช่นนี้เพราะ เมื่อมีระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้น สมองจะทำการหลั่งสารสื่อประสาทชื่อ “โดพามีน” (Dopamine) ทำให้คนที่รับประทานของหวานรู้สึกมีความสุข และสมองก็จะทำการจดจำความรู้สึกที่มีความสุขนี้ได้อย่างแม่นยำ ส่งผลให้เรารู้สึกอยากทานของหวานอีก และในระยะยาวจะส่งผลให้เราเป็นคนที่เสพติดความหวาน หรือเป็นโรคขาดความหวานไม่ได้
น้ำตาลมีคุณสมบัติทำให้”เสพติดสูง”
คนที่รับประทานน้ำตาลมากเกินไป ส่งผลให้เป็นโรคไม่ติดต่อที่เรื้อรัง(NCDs) เช่น โรคอ้วน โรคเบาหวาน โรคหัวใจ โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคความดัน เป็นต้น
(ภาวะการเสพติดน้ำตาลมีอันตรายเสมือนกับการที่เราเสพติดสารนิโคตินจากบุหรี่)
References:
⁃ www.thaihealth.or.th
⁃ Book: กิน100%ก็ผอมได้ (โมริ ทะคุโระ)
⁃ Book: Eat กับหมอ (นพ. ไพศิษฐ์ ตระกูลก้องสมุท)
